Większość urazów jakim ulegają psy, to urazy kończyn. Jeśli zobaczymy, że nasz przyjaciel co kilka kroków unosi łapę, albo trzyma cały czas w górze, trzeba ją bardzo dokładnie obmacać, obejrzeć i znaleźć źródło problemu.
Złamanie jest urazem tak dużym, że natychmiast je zauważymy, objawia się opuchlizną a w przypadku złamania z przemieszczeniem widoczną deformacją. Natomiast pęknięcia kości można nie zauważyć. Jeśli nie znajdziemy innych obrażeń, a pies kuleje lub wyraźnie oszczędza łapę, warto wybrać się z nim do lekarza, który zbada psa, zrobi zdjęcie rtg. i ustali, co mu dolega i jak go leczyć.
Rany znajdziemy obmacując delikatnie miejsce przy miejscu i oglądając bardzo dokładnie te, w których sierść jest zlepiona krwią. Ze względu na możliwość zainfekowania, rany powinno się zabandażować. Tu jednak pojawia się problem, bo noga, szczególnie tylna jest tak zbudowana, że bandaż się zsuwa.
Poniższe szkice pokazują, jak powinien wyglądać prawidłowo założony opatrunek:
Pamiętajmy:
bandażowanie kończyny zaczynamy zawsze od dołu,
bandaż, najlepiej elastyczny, prowadzimy ukośnie „w kłos”,
przed zabandażowaniem w miejscu skaleczenia wycinamy sierść, dezynfekujemy oraz opatrujemy ranę i nakładamy na nią jałowy opatrunek,
bandażując zwracamy uwagę na to, żeby nie powodować ucisku
codziennie zmieniamy opatrunek
U psów bardzo często zdarzają się skaleczenia opuszek łap, co powoduje najczęściej bardzo silne krwawienie. Do takich zranień dochodzi na skutek kopania w ziemi lub nadepnięcia na leżące na chodniku rozbite szkło. Ranę dokładnie czyścimy i przemywamy środkiem dezynfekującym. Dokładnie sprawdzamy czy nie ma w niej jakiegoś ciała obcego, następnie wkładamy niewielkie gaziki pomiędzy palce i bandażujemy. Na ten opatrunek nakładamy skarpetę lub specjalny but chroniący ranę przed zanieczyszczeniem.
Powierzchowna rana zabliźni się już po kilku dniach. Gorzej jest z ranami głębokimi, ciętymi, które goją się bardzo trudno i przy każdym niefortunnym stąpnięciu natychmiast zaczynają krwawić. W takim przypadku najlepiej zdecydować się na wizytę u lekarza weterynarii, który oczyści ranę, sprawdzi czy w opuszce nie ma ciała obcego (kolec, szkło), nałoży kilka szwów, które bardzo przyspieszą gojenie. Trzeba to zrobić w ciągu kilku godzin po wypadku, bo nie można zszywać ran, które zaczynają się już zabliźniać.
Przy zanieczyszczeniu ran ziemią trzeba mieć zawsze na uwadze niebezpieczeństwo zakażenia tężcem. Wystąpienie pierwszych objawów w postaci sztywnienia ciała wymaga natychmiastowej pomocy lekarza weterynarii, lepiej jednak nie zwlekać i profilaktycznie podać psu surowicę przeciwtężcową. Choroba jest często śmiertelna, jej zarazki należą do beztlenowców, dlatego dokładne i głębokie oczyszczenie rany i przepłukanie jej wodą pozwala zapobiec ich rozwojowi. Nałożenie kilku szwów spowoduje, że rana się szybciej się zagoi i praktycznie nie będzie po niej śladu.
Często przyczyną problemu są pazury. U każdego psa, zwłaszcza u tego, który dużo biega po naturalnym, trawiastym terenie i nie sciera ich sobie w sposób naturalny, powinny być zadbane i odpowiednio często obcinane. Długie pozakręcane pazury są mniej odporne na złamanie i rozłupywanie.
Nadmierna łamliwość pazurów może być spowodowania nie tylko jakimś urazem, ale również złą dietą, ubogą w składniki mineralne. Jeśli doszło do naderwania lub wyrwania pazura, konieczna jest pomoc lekarza weterynarii, bo jest to dolegliwość bardzo bolesna i bez odpowiedniego leczenia długo się goi.
O tym jak dbać o psie łapy w zakładce Pielęgnacja pazurów i łap.
