Wymiotowanie żółcią zdarza się u psów dość często i zazwyczaj jest spowodowane nadprodukcją żółci w systemie trawiennym. Występuje przeważnie rano, na czczo oraz wieczorem, najczęściej dopiero po upływie kilku godzin od zjedzenia ostatniego posiłku, kiedy żołądek jest już pusty.
Ponieważ pies nie wygląda na chorego, zjawisko to przypisywane jest przejściowej niedyspozycji żołądkowej i niestety na ogół lekceważone. Jest to duży błąd, ponieważ gromadzenie się nadmiernej ilości żółci w przewodzie pokarmowym psa może w krótkim czasie doprowadzić do powstania wrzodów i chronicznego nieżytu żołądka. Pod wpływem zalegającej żółci zwiększa się poziom kwasów, wskutek czego pojawia się najpierw podrażnienie a potem zapalenie błony śluzowej żołądka. Podobnie jak w wielu innych przypadkach zwlekanie z wizytą u lekarza weterynarii prowadzi do rozprzestrzenienia się zmian chorobowych w całym przewodzie pokarmowym.
Po osiągnięciu pewnego poziomu zaawansowania choroby, mamy do czynienia już nie z incydentalnym zdarzeniem, ale z przewlekłą chorobą przewodu pokarmowego, przy której zawsze obserwujemy następujące objawy:
wymioty rano na czczo lub wieczorem, kilka godzin po zjedzeniu ostatniego posiłku, ponieważ nadmiar kwasów najbardziej daje się we znaki przy pustym żołądku,
- treść żołądkowa w kolorze żółtym
- niepokój lub ból poprzedzający wymioty
- brak apetytu
- utrata masy ciała.
Żółć pełni bardzo ważne funkcje w trawieniu, jest tworzona w wątrobie i przechowywana w pęcherzyku żółciowym a następnie dostarczana do jelita cienkiego, gdzie jest niezbędna do trawienia znajdującego się w nim pokarmu. Jeśli następuje nieprawidłowe zarzucanie żółci z jelita cienkiego do żołądka, może to skutkować podrażnieniem jego błony śluzowej. Organizm psa usiłuje się jej pozbyć i dlatego znajdujemy ją w zwróconej przez niego treści żołądkowej. Jeśli nie dochodzi do wymiotów, żółć pozostaje w żołądku, drażni jego błonę śluzową i stwarza dogodne warunki do powstania wrzodów żołądka.
Trudno w tym schorzeniu wskazać jakieś szczególne predyspozycje, syndrom wymiotowania żółcią występuje jednakowo często u psów jak i u suk, zarówno u osobników młodych jak i w starszym wieku, nie ma również ras, których przedstawiciele byliby na te chorobę bardziej podatni.
Wymioty pojawiają się sporadycznie, ale w ciągu dłuższego czasu, zawsze przy pustym żołądku. Badania laboratoryjne krwi rzadko odbiegają od normy, natomiast badanie RTG lub USG pozwala ujawnić spowolnioną perystaltykę żołądka.
Ponieważ główną przyczyną problemu jest refluks i zaleganie żółci w żołądku pies powinien otrzymać odpowiednie leki polepszające motorykę przewodu pokarmowego, które spowodują sprawniejsze jego działanie, a także preparaty antyhistaminowe, zmniejszające wydzielanie kwasów żołądkowych. Bardzo ważnym elementem terapii jest odpowiednia, lekkostrawna, uboga w tłuszcze dieta. Bardzo często osiąga się poprawę na skutek zmniejszenia przerw między posiłkami. Ponieważ wymioty pojawiają się przy pustym żołądku, najlepiej dzienną dawkę karmy podzielić na kilka mniejszych porcji, przy czym ostatni posiłek pies powinien dostać tuż przed snem. Psy najczęściej dobrze reagują na leczenie, choć niektóre na powrót do zdrowia mogą potrzebować trochę więcej czasu.
