Zgodnie ze wzorcem
Azawakh ma bardzo krótką, całkowicie pozbawioną podszerstka sierść. Na brzuchu jest tak rzadka, że widać prześwitującą skórę.

Umaszczenie: wszystkie odcienie od jasnopłowego do ciemnopłowego, dopuszczalne jest także pręgowanie. Na głowie może występować czarna maska i biała strzałka. Biała łata na przedpiersiu. Biały koniec ogona. Na każdej z czterech kończyn koniecznie powinny znajdować się białe znaczenia, co najmniej w formie śladów na palcach.

Pielęgnacja sierści
Utrzymanie w czystości sierści azawakha jest zupełnie bezproblemowe, pies z natury jest bardzo czysty, jego sierść nie wydziela psiego zapachu. Jedynym problemem jest to, że ma delikatną, napiętą skórę, którą czasem podczas spacerów potrafi sobie skaleczyć na tyle, że wymaga to oczyszczenia i zdezynfekowania.

Szczotkowanie
Azawagha szczotkujemy 1-2 razy w tygodniu miękką włosianą szczotką, którą prowadzimy zawsze z włosem a nie pod włos. Przed każdym szczotkowaniem spryskujemy sierść odżywką w aerozolu zawierającą naturalne olejki, bo to wzmacnia włos i chroni go przed przesuszeniem.

Kąpiel
Psa kąpiemy średnio co trzy miesiące, kiedy widać, że sierść wymaga odświeżenia. Najlepiej nadaje się do tego celu szampon regenerujący, bo oprócz tego, że odżywia włos, doskonale wpływa na skórę, którą uelastycznia i regeneruje. Po dwukrotnym umyciu i dokładnym spłukaniu sierści wskazane jest nałożenie na 3-5 minut dobrej jakości balsamu-odżywki, bo ma to znakomity wpływ na kondycję skóry i sierści. Balsam spłukujemy i delikatnie osuszamy psa miękkim, dobrze wchłaniającym wodę ręcznikiem. W lecie bardzo szybko doschnie na świeżym powietrzu, w zimie można ułożyć go w legowisku i nakryć ciepłym kocem, lub ewentualnie dosuszyć sierść suszarką.

Czystość bez kąpieli
W przypadku azawagha najlepiej sprawdza się specjalny lotion do czyszczenia sierści na sucho. Skrapiamy nim miękką frottową szmatkę lub rękawicę i przecieramy sierść. Można również naciągnąć warstewkę waty na włosianą szczotkę, zwilżyć ją lotionem i wyszczotkować. Brud pozostanie na wacie, a sierść po wyschnięciu będzie pachnąca i czysta.

Higiena
Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.

Najważniejsze jest utrzymanie sierści w dobrej kondycji, powinna być w miarę gęsta, lśniąca i zdrowa. Przed wystawą psa trzeba wykąpać, bo zakurzona sierść jest zszarzała, matowa i nie dodaje mu urody. Jeśli kolor nie jest dostatecznie wyrazisty, warto do kilku poprzedzających wystawę kąpieli użyć szamponu intensyfikującego barwę. Na zakończenie jak zwykle nakładamy balsam – odżywkę, dla uelastycznienia sierści i nadania jej połysku. Po osuszeniu ręcznikiem można dodatkowo spryskać sierść odżywką w aerozolu.

Nie wolno zapominać o łapach. Pazury powinny być obcięte tak, żeby nie dotykały podłogi. Pies prowadzący aktywny tryb życia ściera je sobie w sposób naturalny. Jeśli trzeba je obciąć, najlepiej zrobić to kilka dni przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, zdąży się wygoić. Włos między opuszkami palców musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go ostrożnie wyciąć małymi nożyczkami a skórę posmarować maścią witaminową. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali na gładkiej betonowej posadzce może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który na opuszce tworzy warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem.

Przed wejściem na ring

Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Sierść będzie się wspaniale prezentowała, jeśli przed wejściem na ring spryskamy ją odżywką nabłyszczającą i przetrzemy dla nadania połysku miękką szmatką lub irchą. Przed użyciem odżywkę należy dobrze wstrząsnąć, bo olejki osadzają się na jej powierzchni. Ten prosty zabieg pozwoli zintensyfikować kolor sierści i tak jak u kulturystów uwydatnić muskulaturę psa. To spowoduje, że spośród psów biegających po ringu będzie się zdecydowanie wyróżniał. Często przy bardzo wyrównanej stawce o zwycięstwie decydują detale, pies krótkowłosy też może przegrać „o włos”.

Jeśli w oczekiwaniu na wejście na ring trochę z nim pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał. Teraz już tylko zakładamy stonowaną z barwą sierści cienką ringówkę, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring.

Powodzenia!

Uwaga: czasem widzi się charty prezentowane w szerokich ozdobnych obrożach. Są bardzo ładne, ale na wystawę radziłabym jednak delikatną ringówkę, bo orientalna obroża jest dość szeroka, przez co szyja wydaje się krótsza. A przecież piękna, szlachetna głowa, osadzona na efektownie wygiętej, smukłej szyi jest jednym z elementów harmonijnej i eleganckiej sylwetki. To pies ma być w centrum zainteresowania a nie akcesoria, które odciągają uwagę sędziego i obserwatorów i w dodatku psują mu sylwetkę. Nie ulega wątpliwości, że w cienkiej, prawie niewidocznej ringówce umieszczonej wysoko pod żuchwą można lepiej wyeksponować urodę psa.

Powrót