Ciąża u suki trwa przeważnie 63 dni, w przybliżeniu można przyjąć, że jest to około dwóch miesięcy.
Pod kątem żywienia, ten czas można podzielić na dwa okresy:
- okres pierwszy – począwszy od momentu krycia aż do początku piątego tygodnia ciąży. W tym czasie nie ma potrzeby a nawet nie powinno się zwiększać ilości podawanej karmy.
- okres drugi – począwszy od początku piątego tygodnia ciąży aż do dnia porodu. W tym czasie mamy już do czynienia z bardzo wyraźnym zwiększeniem potrzeb żywieniowych suki, tak pod względem ilości jak również wartości odżywczych podawanej karmy. Tak znacznym potrzebom, bez odpowiedniego wzbogacenia diety, suka nie będzie w stanie sprostać.
Podawanie zwiększonych porcji jedzenia począwszy od pierwszych dni ciąży jest najczęściej popełnianym błędem, bo prowadzi do nadwagi, która w tym okresie jest wyjątkowo szkodliwa. Niepotrzebnie obciąża stawy, szczególnie w przypadku suk dużych ras, poza tym suki otyłe przeważnie dłużej i trudniej rodzą. U ras miniaturowych dochodzi jeszcze problem ciąży urojonej. Bardzo często się zdarza, że suczka stwarza wrażenie, że jest szczenna, z chęcią przyjmuje należne jej przywileje, opróżnia kolejne miski, a potem nagle okazuje się, że mamy do czynienia z ciążą urojoną, z której jak najszybciej trzeba ją wyprowadzić. Nadwaga niestety pozostaje i wcale nie jest łatwo się jej pozbyć.
Podsumowując:
Do końca pierwszego miesiąca ciąży
suka powinna pozostać przy karmie bytowej, to znaczy tej, którą cały czas dostawała. Dla suk małych i średnich ras powinna to być karma typu “adult”, dla suk dużych ras typu “adult large breed”. Nic nie trzeba zmieniać, ani pod względem ilościowym, ani jakościowym, oczywiście pod warunkiem, że była do tej pory prawidłowo karmiona, tzn. dostawała karmę bardzo dobrej jakości, odpowiednio dawkowaną.
Począwszy od piątego tygodnia ciąży
następuje intensywny wzrost płodów i konieczne jest wzbogacenie diety, bo potrzeby żywieniowe suki wzrastają w tym okresie o około 10% tygodniowo. Nie powinno to być wyłącznie zwiększenie ilości dotychczas podawanej karmy, ale jednocześnie jej zmiana na bardziej energetyczną, zawierającą większe ilości białka. Teoretycznie mógłby to być pokarm z rodzaju performance, ale zdecydowanie najlepsza dla suki szczennej będzie wysokiej jakości karma dla szczeniąt, ponieważ zawiera wszystkie składniki odżywcze a także mikro i makroelementy niezbędne dla zdrowia rozwijających się płodów.
Dla wszystkich suk, bez względu na ich wielkość oraz wagę!, powinna to być karma typu „puppy”. Karma typu „puppy large breed”, przeznaczona jest dla szczeniąt dużych ras i nie nadaje się dla suk w ciąży, nawet tych największych. Ma bardzo specyficzny skład, który nie odpowiada potrzebom rozwijających płodów. Tę karmę możemy i powinniśmy dać szczeniętom dużych ras dopiero wtedy, kiedy już będą odstawione od matki i przejdą na samodzielne żywienie.
W drugiej połowie ciąży przyrosty wagowe szczeniąt są bardzo znaczne i macica powoli wypełnia niemal całą jamę brzuszną. Dlatego w miarę zbliżania się terminu porodu posiłki powinny być mniejsze, ale za to odpowiednio częstsze. Uciskające na pęcherz i jelita płody powodują również konieczność częstszego załatwiania potrzeb fizjologicznych. Jeśli więc nie mamy własnego ogrodu, przyjdzie nam polubić nocne spacery.
Nagminnie popełnianym błędem jest przekarmianie suki w okresie ciąży, w trosce, żeby szczeniętom „niczego nie brakowało”. To powoduje u suki odkładanie się tkanki tłuszczowej, szczególnie w okolicy obręczy biodrowej, co może utrudnić akcję porodową. Pod koniec ciąży waga suki nie powinna być większa niż 120 % wagi z dnia krycia, trochę powyżej u suk małych ras, trochę poniżej u ras dużych. Ważenie suki dwa razy w tygodniu pozwoli w porę zapobiec powstaniu nadwagi.
Trzeba również przestrzec przed niepotrzebnym podawaniem suplementów pokarmowych, które w nadmiarze szkodzą. Przykładowo: witamina A jest niezbędna dla prawidłowego rozwoju młodego organizmu, ale jej nadmiar może spowodować rozszczep podniebienia, deformację kręgosłupa a nawet obumarcie płodów. Podobnie witamina D, jej przedawkowanie również jest niebezpieczne, może u nienarodzonych szczeniąt doprowadzić do zwapnienia niektórych tkanek, a u suki wywołać drgawki, które mogą stać się przyczyną przedwczesnej akcji porodowej.
Bardzo istotne jest zapewnienie suce odpowiedniej ilości minerałów: wapnia, potasu, cynku, żelaza oraz innych makro i mikroelementów. Trzeba sobie jednak zdawać sprawę z tego, że również ich przedawkowanie może być groźne. Szczególnie jeśli chodzi o dawkowanie wapnia, należy zachować daleko idącą ostrożność. Jego niedobór może być przyczyną bardzo groźnej dla życia tężyczki poporodowej, ale jego nadmiar też nie jest bez znaczenia, bo może spowodować spowolnienie akcji porodowej. Nie znaczy to, że należy ze suplementów zrezygnować, ale nie podawać ich bez potrzeby, a jeśli podawać, to ich rodzaj i dawkowanie powinny być zawsze skonsultowane z lekarzem weterynarii. Uzupełnianie wapnia ma szczególne znaczenie dla suk małych ras, zwłaszcza tych, które odchowują liczne mioty. Nie ma przesady jeśli się powie, że jest to kwestia życia i śmierci, bo w przypadku wystąpienia tężyczki spowodowanej zaburzeniem bilansu wapniowo magnezowego – na ratunek może być już za późno.
Do karmienia suki szczennej polecamy
najwyższej jakości, niezawierającą chemicznych konserwantów, karmę:
Mills Farm Puppy
Super Premium
szczegółowe informacje www.millsfarm.pl/puppy
