Ektropium polega na wywinięciu się dolnej powieki na zewnątrz. Jej brzeg zamiast przylegać do gałki ocznej, od niej odstaje tworząc półksiężycowaty fałd skóry odsłaniający gałkę oczną, spojówkę i trzecią powiekę, które w prawidłowo zbudowanym oku nigdy nie są widoczne. W ten sposób powstaje otwarta przestrzeń na kształt kieszeni, narażona na działanie czynników zewnętrznych. Dostają się do niej najrozmaitsze zanieczyszczenia i drobnoustroje, tworząc sprzyjajace warunki do powstania i rozwoju procesów zapalnych. Wada występuje z reguły w środkowej części dolnej powieki, spotyka się ją również, choć rzadko, na górnej lub nawet na obydwu powiekach.
Czym różni się entropia i ektropia ?
W obydwu schorzeniach mamy do czynienia z wadą powieki. Powyższe szkice pokazują na czym polega różnica: w przypadku entropii powieka podwija się w kierunku gałki ocznej, w ektropii odchyla się na zewnątrz. Dla psa ma to bardzo duże znaczenie, zarówno z uwagi na uciążliwość choroby, jak i skutki, które powoduje. Entropium jest wadą okaleczającą, podczas gdy z ektropią pies może żyć w miarę komfortowo, chyba że odchylenie powieki jest źródłem stanów zapalnych.
Oko zdrowe ektropium
Przyczyny ektropii
Przyczyn ektropii należy szukać w genetyce, jest to przypadłość dziedziczna, a najbardziej nią zagrożone są psy posiadające obfitą, luźną skórą na głowie. Należą do nich między innymi bassety, buldogi, bloodhoundy, boksery, dogi niemieckie, bullmastiffy, dogi de Bordeaux, nowofundlandy bernardyny, a także niektóre psy myśliwskie, np. gończe oraz spaniele. Nie u wszystkich pojawiają się problemy zdrowotne wynikające z tej szczególnej budowy powieki, większość z nich nie odczuwa żadnego dyskomfortu i niezmiennie urzeka swoim “smutnym spojrzeniem”.
Objawy ektropii
Dla psa z całą pewnoscią nie jest to schorzenie tak bardzo dokuczliwe jak entropium, bo bezpośrednio nie drażni gałki ocznej, często jednak prowadzi do różnego rodzaju infekcji, które nawracają, przechodząc najczęściej w stan chroniczny. Jeśli wada jest niewielka, nie rzuca się w oczy, a pies nie pokazuje, że mu coś przeszkadza. Natomiast przy dużej wadzie, nietypowy wygląd powieki z mocno odsłoniętymi spojówkami jest bardzo widoczny, ale nie to jest źródłem problemu. Pojawia się on dopiero wtedy, kiedy do oka, które nie jest dobrze przez powiekę chronione i nawilżane, dostaną się zanieczyszczenia, które je podrażniają. Pies próbuje na swój sposób sobie z nimi radzić, trze oko łapą, co w niedługim czasie powoduje stan zapalny spojówki i uszkodzenia rogówki.
Leczenie ektropii
W każdym przypadku, kiedy wygląd oka odbiega od normy, łzawi, a pies się nim na swój sposób interesuje, trzeba niezwłocznie zasięgnąć porady psiego okulisty, bo ektropium może prowadzić do nawracających stanów zapalnych spojówek i rogówki, co nierzadko powoduje poważne, nieodwracalne okaleczenia gałki ocznej. Dopóki takiego zagrożenia nie ma, stosuje się środki farmakologiczne, a kiedy to nie wystarcza, konieczna jest chirurgiczna korekta , która ma na celu zaciśniecie powieki. Polega to na wycięciu kawałeczka powieki w kształcie litery V i zszyciu powstałych na skutek cięcia brzegów w taki sposób, żeby odstajaca część została zlikwidowana, powieka została napięta i przylegała do gałki ocznej.
Uwaga:
Artykuł ma charakter informacyjny. Naszym celem jest zwrócenie uwagi na te zmiany w wyglądzie oraz zachowaniu psa, które mogą być objawem choroby. Jeśli nas coś niepokoi, nie zwlekajmy z wizytą u lekarza weterynarii. Pies nie powie, co mu dolega, dlatego obserwujmy go bardzo uważnie, żeby przekazać jak najwięcej istotnych informacji o jego dolegliwościach i samopoczuciu. Ułatwi to postawienie diagnozy i przyspieszy powrót do zdrowia.
