W pierwszych dniach zazwyczaj wszyscy na wyścigi, a zwłaszcza dzieci chcą wyprowadzać psa. Potem bywa różnie zwłaszcza, gdy na dworze wieje zimny wiatr lub pada deszcz, a trzeba wcześnie rano wyjść z pieskiem na spacer i nie marzy się o niczym innym jak tylko o tym, żeby jak najszybciej wrócić do domu. A piesek jak na złość długo obwąchuje każdy krzaczek zanim się zdecyduje zrobić to, na co tak bardzo czekamy. Jeśli właściciel popełnił błąd i natychmiast po załatwieniu się czworonoga zrobił w tył zwrot i wrócił z psem do domu, musi się liczyć z tym, że następnym razem na siku i kupkę najprawdopodobniej trochę poczeka. Pies doskonale skojarzył: “załatwiłem się i natychmiast wracam do domu” a ponieważ jest inteligentny wyciągnie z tego wniosek i w przyszłości nie da się na to nabrać.
Większość psów doskonale dostosowuje się do rytmu życia w rodzinie. W czasie, gdy właściciele są w pracy, psy zazwyczaj śpią i stają się aktywne dopiero po ich powrocie do domu. Jest to jednak możliwe tylko przy bardzo regularnym trybie życia rodziny. Jeśli domownicy muszą często pozostać poza domem do późnego wieczora, lub nawet wyjeżdżać w delegacje, lepiej z posiadania psa zrezygnować.
Osoby samotne powinny się zastanowić, kto wyprowadzi psa, jeśli z powodu choroby sami nie będą w stanie tego zrobić, lub jeśli będą musieli przez jakiś czas przebywać w szpitalu. Ratunkiem może być życzliwy sąsiad, trzeba tylko sprawdzić, czy taki się znajdzie i będzie chętny do pomocy.
Zajmowanie się psem, to są nie tylko spacery, to jest również bardzo cierpliwe uczenie go czystości i odpowiedniego zachowania. To codzienne zabawy, karmienie go i pielęgnowanie jego owłosienia, tym bardziej pracochłonne, im dłuższą ma sierść. To wreszcie wyczesywanie psiej sierści z dywanów i mebli, sprzątanie wniesionego ze spaceru piasku, chodzenie do weterynarza na szczepienia i kiedy mu coś dolega.
Największym problemem jest okres wakacji, trzeba sobie odpowiedzieć na pytanie czy pies z nami pojedzie, a jeśli ma zostać w domu, to z kim. Przy dużej rodzinie wielopokoleniowej, w której zawsze ktoś zostaje w domu, można się tym nie martwić, jeśli jednak jednocześnie wyjeżdżają wszyscy domownicy, warto pomyśleć o możliwości pozostawienia psa u kogoś z rodziny lub o umowie z sąsiadami, którzy na zasadzie wzajemności zechcą się nim zająć. Zawsze pozostają hotele dla psów, choć rozłąka z właścicielem zawsze jest dla psa bardzo ciężkim przeżyciem.
Psa również można zabrać na wakacje zwłaszcza, jeśli lubimy wypoczynek blisko natury. Psy są zazwyczaj bardzo mile widziane, jeśli tylko ich właściciele zachowują się odpowiedzialnie, nie pozwalają im się załatwiać u wejścia do cudzego namiotu, szczekać po nocach i nie puszczają psa należącego do którejś z ras okrytych sławą agresora luzem, bez smyczy i kagańca. Pies nie tylko nie może ugryźć, ale także nie może siać paniki, bo ludzie przyjeżdżają na wakacje żeby odpocząć a nie żyć w nieustannym stresie. Kilka pomysłów na zorganizowanie opieki nad psem można znaleźć w zakładce Wyjeżdżamy – a co z psem?
