Biegunki u psów zdarzają się dość często. Jeśli na spacerze nasz przyjaciel wypróżnia się co kilka metrów a tuż przedtem stwierdziliśmy, że dorwał się do kuchni i zjadł tort przeznaczony dla kilkunastu osób, możemy być spokojni o jego zdrowie. Pozbędzie się dania, które niezbyt pasuje do psiej diety i będzie po problemie. Ale nie wolno każdej biegunki przypisywać łakomstwu, bo może to być zwiastun bardzo poważnej choroby.
Zdrowy pies powinien się wypróżniać 2-3 razy dziennie, przy czym jego stolce powinny być niezbyt twarde, dobrze uformowane. Sprzątanie po psie ma oprócz czystych chodników jeszcze jedną korzyść: właściciel widzi czy pies wypróżnia się regularnie i prawidłowo. Jest to bardzo ważne, bo biegunka, zwłaszcza krwawa, może być pierwszym sygnałem problemów zdrowotnych. Jeszcze poważniej trzeba traktować pojawienie się biegunki u szczeniąt, zawsze osłabia organizm i może być objawem którejś z groźnych i często śmiertelnych chorób zakaźnych.
przy takiej biegunce już po jednym dniu pies odwodni się opadnie z sił
Przyczyn pojawienia się biegunki może być bardzo dużo:
- nietolerancja pokarmowa: źle dobrana do potrzeb lub złej jakości karma
- nagła zmiana sposobu żywienia
- zjedzenie znalezionych na spacerze nadpsutych resztek jedzenia
- alergia pokarmowa
- stan zapalny jelit
- podrażnienia w obrębie przewodu pokarmowego
- obecność pasożytów jelitowych (glisty, tasiemce)
- infekcje bakteryjne w układzie pokarmowym
- choroby wirusowe
- silny stres
- nowotwory
- reakcja na leki
- spożycie produktów toksycznych
Dopóki wypróżnienia, choć rzadkie, są koloru brązowego, można wykorzystać domowe środki zaradcze. W pierwszych 24 godzinach stosujemy głodówkę lub podajemy psu niewielkie ilości ryżu gotowanego z marchewką i kurczakiem. Można też zastosować specjalną karmę leczniczą przeznaczoną dla psów z zaburzeniami jelitowo-żołądkowymi. Bardzo skuteczna jest smecta w ilości 1 saszetka na każde 15 kg wagi zwierzęcia. Pies powinien dostawać dowolną ilość płynów, najlepiej czystej wody, żeby nie dopuścić do odwodnienia. Nie wolno podawać mleka. W następnych 24 godzinach można już powrócić do karmy, którą pies zazwyczaj dostaje, przy czym jej ilość zmniejszamy o połowę, żeby niepotrzebnie nie nadwyrężać żołądka. Gdyby po upływie 48 godzin od pojawienia się biegunka nie znikła trzeba skonsultować się z lekarzem weterynarii.
Jeśli w odchodach pojawi się krew lub śluz a do tego są wyjątkowo cuchnące, z wizytą u lekarza nie wolno zwlekać. Pośpiech jest niezbędny, zwłaszcza kiedy luźnym stolcom towarzyszą wymioty, podwyższona temperatura, bóle brzucha, brak apetytu i złe samopoczucie. Liczy się wtedy każda godzina, bo biegunka powoduje szybkie odwodnienie i wycieńczenie organizmu, co znacznie utrudnia i wydłuża leczenie.
