Zgodnie ze wzorcem

Dwukrotny Zwycięzca Świata Banana Joe V. Tani Kazari
Zwyc. Best in Show na Westminster Kennel Club Dog Show’ 2013

Pod względem owłosienia affenpinscher niewiele ma wspólnego z pinczerami. Morfologicznie jest bliższy gryfonikowi brukselskiemu, do którego jest zresztą bardzo podobny. Ma gęstą, szorstką, średniej długości sierść, podszytą mocnym, gęstym podszerstkiem, która zgodnie ze wzorcem, powinna sprawiać wrażenie potarganej. Długość włosa zmienia się w zależności części ciała. Jest nieco dłuższy na łopatkach i grzbiecie, natomiast wyraźnie krótszy na siedzeniu i ogonie. Na głowie włos powinien być maksymalnie sztywny i tworzyć charakterystyczne dla tej rasy: brwi, aureolę wokół oczu, grzywkę i brodę. Dorosłego affenpinschera zdobi wspaniała grzywa. Sterczący, krzaczasty włos na głowie, brwiach oraz brodzie nadaje psu charakterystyczny “małpi wygląd”.

Umaszczenie
jednolicie czarne podszyte czarnym podszerstkiem. Dopuszcza się lekkie podpalanie: rude, brązowe lub szaroniebieskie. Barwa czysto czarna jest jednak ceniona najwyżej.

Pielęgnacja sierści

Affenpinscher, podobnie jak każdy pies szorstkowłosy, wymaga bardzo regularnego trymowania. Jest to niezbędne nie tylko dla jego urody, ale również dla zdrowia. Martwy włos musi być w odpowiednim czasie  usuwany, żeby na jego miejsce mógł wyrosnąć nowy.

Pielęgnacja psa wystawowego wymaga więcej zachodu. W tym przypadku trzeba kierować się wzorcem rasy, jest on tym ideałem, do którego należy dążyć. Chodzi o to, żeby wyeksponować zalety anatomii psa oraz jego owłosienia i zatuszować ewentualne wady. To jest możliwe, ale żeby się udało, do zabiegów pielęgnacyjnych trzeba się zabrać dużo wcześniej, żeby nabrać wprawy. Wszystkie kosmetyki muszą być wypróbowane, a umiejętność ich stosowania doprowadzona do perfekcji. Z dwóch psów tej samej klasy dużo  większe szanse wystawowe ma ten, który jest bardziej profesjonalnie przygotowany i z większym znawstwem prezentowany.

Szczotkowanie

Szczotkowanie jest dla tej rasy podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym. Pozwala na bieżąco usuwać martwy włos i przyspiesza odnawianie szaty, dlatego też psa trzeba szczotkować co najmniej dwa razy w tygodniu dobrą, włosianą szczotką, a na zakończenie przeczesać w miarę gęstym, metalowym grzebieniem. Jeśli trzeba, nadmiar podszerstka usuwamy przy pomocy metalowej szczotki tzw. pudlówki.

Affenpinscher ma dużą tendencję do przesuszenia sierści i skóry. Ponieważ ze względu na szorstki włos nie powinno się używać odżywek które zawierają olejki, w okresie poprzedzającym wystawę bardziej odpowiednia dla jego szaty będzie odżywka nawilżająca, ponieważ nie zmiękcza włosa.

Dwa razy w roku, na wiosnę oraz przed zimą, pies traci znaczne ilości włosa, dlatego też warto wzmocnić sierść „od wewnątrz”. Doskonałe efekty daje dobre żywienie, to znaczy stosowanie karmy, która zawiera naturalne nienasycone kwasy tłuszczowe Omega 6 i Omega 3. W przypadku wyjątkowo złej kondycji owłosienia , przyda się dobra kuracja regenerująca.

Affenpinschera szczotkujemy dwa razy w tygodniu pamiętając o zasadzie, że nigdy nie wolno robić tego „na sucho”, bo włos się elektryzuje i łamie. Przed szczotkowaniem zawsze trzeba spryskać sierść odżywką wzmacniającą, która działa antystatycznie oraz ułatwia rozczesywanie.

Kąpiel

Podobnie jak wszystkie psy szorstkowłose, kąpie się go raczej rzadko. Jeśli ma prawidłową strukturę sierści, brud nie przylega do niej zbyt łatwo. Niestety na jego sierści osiada nie tylko zwykły kurz, ale także mnóstwo różnego rodzaju środków chemicznych, które ją niszczą i wysuszają. Dlatego też psa trzeba kąpać, bo szampon je zmywa a balsam tworzy warstewkę ochronną przed ich agresywnym działaniem. Długotrwałe działanie środków chemicznych, głównie zimowej soli, może spowodować problemy skórne: świąd, wypryski i stany zapalne.

Psa kąpie się nie częściej niż 3-4 razy w ciągu roku, szamponem, który nie zmiękcza włosa. Przed kąpielą dokładnie moczymy sierść trzymając końcówkę prysznica blisko ciała psa, zwłaszcza, kiedy trzeba wypłukać sierść po myciu szamponem. Strumień wody kierowany z większej odległości powoduje, że woda odbija się od sierści a szampon mocniej się pieni i trudniej go wypłukać. Myjemy zawsze dwukrotnie, odpowiednio rozcieńczonym szamponem, a potem bardzo dokładnie płuczemy, również pod brzuchem, gdzie spływa powstała w czasie kąpieli piana. Szampon konieczne trzeba rozcieńczyć, bo skondensowany wcale nie myje lepiej, za to jego nadmiar trudno wypłukać. Pamiętajmy, że rozcieńczamy go tylko tyle, ile tego dnia zużyjemy, zmieszanego z wodą nie można przechowywać, bo z czasem traci właściwości myjące.

Dwukrotnie umytą i dokładnie wypłukaną sierść odciskamy ręcznikiem i nakładamy na 2-3 minuty balsam-odżywkę. Ponownie płuczemy. Po odciśnięciu ręcznikiem trzeba dosuszyć sierść niezbyt gorącą suszarką, ponieważ nasi czworonożni przyjaciele łatwo się po kąpieli przeziębiają. Tylko w lecie możemy pozwolić psu doschnąć na świeżym powietrzu, ale nie przed wystawą, bo wtedy sierść wymaga odpowiedniego wymodelowania.

Uwaga: u psa wystawowego w przypadku tendencji do szarzenia lub brązowienia sierści wskazane jest kilkakrotne poprzedzające wystawę, a w razie potrzeby nawet stałe używanie szamponu intensyfikującego barwę. Jeśli do wystawy zostało niewiele czasu, szybszy efekt osiągniemy stosując szampon koloryzujący, ponieważ działa trochę jak farba. Różnicę wyjaśniamy w zakładce: Zasady wyboru szamponu.

I jeszcze jedno: po kąpieli poprzedzającej wystawę wyjątkowo na mokry włos nie nakładamy balsamu-odżywki, żeby go nie zmiękczyć. Przy poprzednich kąpielach trzeba zaobserwować, po ilu dniach od mycia sierść odzyskuje właściwą teksturę i prezentuje się najlepiej. Jest to sprawa bardzo indywidualna, czasem mogą to być dwa tygodnie, a czasem tylko kilka dni.

Czystość bez kąpieli

Ponieważ psów szorstkowłosych nie powinno się kąpać zbyt często, można ich sierści przywrócić czystość i świeży zapach bez użycia wody. Najlepiej frottową rękawicę skropić specjalnym lotionem i przetrzeć nią psa z włosem i pod włos. Można również naciągnąć warstwę waty na dość twardą włosianą lub drucianą szczotkę, zwilżyć ją lotionem i wyszczotkować sierść zmieniając zabrudzoną watę na nową tak długo, aż nie będzie na niej śladów brudu.

Szorstką sierść można również wyczyścić na sucho, przy pomocy pudrów. W przypadku affenpinczera trzeba się jednak liczyć z tym, że jeśli jest bardzo mocno przetłuszczona, biały puder może być trudny do wyszczotkowania i pozostawić lekki białawy osad na sierści. Można go jednak usunąć spryskując sierść odżywką do szczotkowania.

Trymowanie

Affenpinscher wymaga bardzo regularnego trymowania nawet wtedy, gdy nie jest wystawiany. Trzeba to robić z dużym wyczuciem i usuwać martwy włos w taki sposób, żeby pies nie stracił charakterystycznego dla rasy, rustykalnego wyglądu, a jego szata zachowała swój artystyczny nieład.

Ze względu na szczególny rodzaj owłosienia najlepiej zrezygnować z nożyka trymerskiego i wyskubywać martwy włos palcami. Dla łatwiejszego uchwycenia włosa można na palce nałożyć specjalne naparstki, paluszki gumowe, lub po prostu posypać je pudrem do trymowania. Wszystko to opisujemy w zakładce Akcesoria do pielęgnacji sierści-trymery.

Przystępując do trymowania, trzeba zdecydować, który włos jest już gotowy do usunięcia. Sierść affenpinschera w uproszeniu wygląda tak, jak na poniższym szkicu który pokazuje, że trymujemy tylko ten włos, którego końce znajdują się w sektorze „A”. Ten, który znajduje się w sektorze „B” zostawiamy tak długo, aż podrośnie na tyle, żeby znalazł się w sektorze „A” i nadawał się do trymowania. Zanim to nastąpi na jego miejsce pojawi się nowy. I tak w kółko.

Bardzo dobrze widać to na poniższym szkicu:

A.  Włos, którego wierzchołek znajdzie się w tym obszarze powinien zostać wyskubany, najlepiej palcami
B.  Włos średniej długości, który nie dojrzał jeszcze do trymowania, powinien pozostać nietknięty
C.  Podszerstek, którego nie należy usuwać, jego nadmiar wyjdzie przy szczotkowaniu metalową szczotką.

Kiedy już wiadomo, który włos ma być wytrymowany, lewą ręką przytrzymujemy niewielką kępkę włosów tak, jak na poniższym szkicu, drugą ręką chwytamy po kilka włosków i szybkim, zdecydowanym ruchem pociągamy je w kierunku wzrostu włosa. Nigdy pod włos ! Trzeba bardzo uważać, żeby chwytać tylko włosy najdłuższe, martwe i nie wyrywać razem z nimi zdrowej, mającej je zastąpić sierści. Trymować należy raz przy razie, nic nie pomijając, żeby szata po odrośnięciu była idealnie równa po obu stronach ciała. Jeśli trymujemy na raty, to róbmy to symetrycznie, w przeciwnym razie istnieje ryzyko, że coś możemy pominąć i sierść z jednej stony będzie bardziej obfita niż z drugiej, a w dodatku będzie miała inną strukturę.

Jeśli ktoś ma wprawę, oczywiście może posłużyć się nożykiem trymerskim, biorąc jednak pod uwagę konieczność uzyskania efektu „nastroszenia”, wydaje mi się, że lepiej trymować palcami, bo wtedy efekt jest bardziej naturalny, a poza tym nie ryzykuje się ucięcia włosa.

W kącikach oczu często pojawiają się sterczące włoski, które mogą drażnić gałkę oczną. Wycinamy je bardzo ostrożnie maleńkimi nożyczkami o zaokrąglonych końcach, zasłaniając gałkę oczną powieką i przytrzymując ją palcami. Te włoski muszą być pod stałą kontrolą, bo od momentu, w którym zaczniemy je przycinać, staną się jeszcze twardsze i jeśli ich w porę nie skrócimy mogą drażnić oczy i powodować poważne problemy okulistyczne. Dlatego, jeśli się da, lepiej je zaczesywać na boki niż wycinać.

Uwaga: w żadnym wypadku affenpinschera nie wolno strzyc nożyczkami lub maszynką, bo zniszczy to strukturę włosa, a na powrót sierści do wzorcowej, wystawowej kondycji trzeba będzie czekać bardzo długo. U psów tej rasy włos odrasta wyjątkowo wolno i trzeba co najmniej około dwóch lat, żeby szata powróciła do charakterystycznego wyglądu. Z narzędzi tnących przydadzą się tylko nożyczki – degażówki do wyrównania zewnętrznych linii szaty oraz nożyczki proste do skrócenia włosa wokół małżowiny usznej.

Higiena

Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Bardzo dokładne wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.

Uwaga: dla psów szorstkowłosych niezwykle ważne jest wyżywienie. Bardzo często przyczyną poważnych problemów skórnych jest wysokobiałkowa dieta. Zmiana karmy na zawierającą mniej białka, niejednokrotnie całkowicie likwiduje ten problem.

Jak dobrać akcesoria oraz kosmetyki do potrzeb i rodzaju sierści ?

• Akcesoria do pielęgnacji sierści –  kliknij tutaj
• Dobór kosmetyków do potrzeb i rodzaju sierści – kliknij tutaj

Ze względu na kilkuletnie spustoszenie, jakie może spowodować w jego owłosieniu ostrzyżenie maszynką, nie można sobie pozwolić na popełnienie błędu. Wystawowy affenpinscher musi być od początku prawidłowo pielęgnowany. Jeśli jest regularnie trymowany i ma prawidłową strukturę włosa, przygotowanie go do wystawy nie zajmie dużo czasu.

Przede wszystkim trzeba na okrągło wyskubywać niesforne, odstające włoski, które zaburzają linię szaty. W praktyce robi się to w ten sposób, że po dokładnym wyszczotkowaniu całej sierści, chwyta się cienkie pasemko włosów między kciuk i palec wskazujący i usuwa się palcami włoski najdłuższe, najbardziej wystające. I tak włosek po włosku, pasmo po paśmie. Każde kolejne pasmo wyczesujemy począwszy od nasady grzebieniem, żeby nie pozostawić pozawijanych włosów, bo nie będzie widać, co jest do usunięcia. Na zakończenie można ewentualnie bardzo delikatnie wyrównać sierść degażówkami pamiętając o tym, że linia cięcia w żadnym wypadku nie może być widoczna.

Szczególne znaczenie ma poprawne wytrymowanie głowy. Włos musi sterczeć, bo chodzi o to, żeby nadać jej charakterystyczną, zaokrągloną linię, dobrze widoczną na zdjęciach. Mocno skracamy sierść porastającą z obu stron małżowinę uszną, oczywiście płasko ułożonymi degażówkami a nie zwykłymi nożyczkami, żeby nie było widać śladów cięcia. Za to włos wystający poza małżowinę, obcinamy prostymi nożyczkami równo z linią ucha, które w efekcie tego zabiegu powinno być takie, jak u diabełka – małe i sterczące. Żeby nie skaleczyć ucha przy wyrównywaniu włosa na jego brzegach, trzymamy małżowinę uszną między kciukiem i palcem wskazującym tak, żeby się lekko chowała między palcami. W ten sposób po skróceniu włosa brzeg małżowiny usznej nie będzie łysy.

Przygotowanie affenpinschera do wystawy jest nieco inne niż większości ras. Martwy włos oczywiście musi być usunięty. Co do reszty, nie wolno przedobrzyć, bo pies musi zachować naturalny, trochę rozczochrany wygląd i jego sierść nie może być za bardzo „dopieszczona” i wystylizowana. Przy pomocy degażówek trzeba bardzo delikatnie wyrównać i skrócić włos na przedpiersiu i na siedzeniu. Ten zabieg ma na celu optyczne skrócenie psa, którego sylwetka zgodnie ze wzorcem powinna być krótka i zwarta. Również degażówkami skracamy sierść wokół odbytu oraz wyrównujemy włos na ogonie, żeby mu nadać kształt marchewki. Minimalnie wyrównujemy włos na kończynach. Na zdjęciach bardzo wyraźnie widać różnicę: przed retuszem i po retuszu.

Bardzo ważna jest głowa, która dzięki szorstkim odstającym włosom powinna mieć okrągły kształt. Jeśli sierść jest prawidłowo trymowana, włos będzie się trzymał. Gdyby miał tendencję do opadania, można go ewentualnie lekko utrwalić specjalnym, niewidocznym lakierem. Prawidłowo trymowana sierść jest szorstka i czarna, przy odpowiednio częstym trymowaniu nie powinno być z tym problemu. Jeśli jednak nadal kolor nie jest wystarczająco intensywny, można go poprawić stosując do kąpieli szampon koloryzujący. Tuż przed samą wystawą daje się jeszcze to i owo poprawić przy pomocy specjalnego pudru w aerozolu. O tym jak sobie poradzić z różnymi defektami urody i jak je zatuszować w zakładce Wystawy – jak poprawić urodę – poprawianie koloru.

Nie wolno zapominać o łapach. Pazurki koniecznie powinny być obcięte tak, żeby nie dotykały podłogi. Włos między opuszkami palców musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba to zrobić bardzo ostrożnie a skórę posmarować maścią leczniczą, żeby się zagoiła. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali, na gładkiej betonowej posadzce, może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem.

Przed wejściem na ring

GCh.AM/SU/FIN Champ, Black Forest Million Dollar Baby

Pół godziny przed pokazem idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Potem szczotkujemy go i z odległości 25-30 cm delikatnie spryskujemy odżywką nabłyszczającą lub, jeśli włos w jakimś miejscu opada – specjalnym, niewidocznym lakierem. Włos na głowie trzeba wyczesać w chryzantemę i jeśli się nie trzyma, również utrwalić lakierem, odpowiednio go przedtem ułożywszy i oczywiście osłoniwszy psu oczy.

Od tego momentu, aż do wejścia na ring pies nie może się położyć, żeby nie zabrudzić sierści. Jeśli  w tym czasię troche z nim pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał. Teraz już tylko sprawdzamy czy nie ma śpiochów w oczach, zakładamy czarną ringówkę, wyciągamy na wierzch przygnieciony przez nią włos i ładnie go układamy. Lekko rozbawiamy pieska i energicznym krokiem wchodzimy na ring.

Powodzenia!

Uwaga   

Regulamin wystaw psów rasowych wyraźnie precyzuje: „Zabronione jest traktowanie szaty, skóry i nosa jakimikolwiek środkami, które zmieniają ich strukturę, kolor lub stan. Dopuszcza się jedynie strzyżenie, trymowanie, czesanie i szczotkowanie.”

Nie da się ukryć, że większość psów przygotowywana jest przy pomocy różnego rodzaju kosmetyków i zabiegów podkreślających lub poprawiających urodę. Jest to umiejętność bardzo pilnie strzeżona, zdobywa się ją przeważnie metodą prób i błędów, bo ci, którzy ją posiadają, mają większą szansę na sukces. Oczywiście ideałem byłoby, żeby wszyscy wystawcy zrezygnowali z retuszu, ale unoszące się przy namiotach i wystawowych ringach opary pudru i środków upiększających dowodzą, że jeszcze nam do tego bardzo daleko.

Decyzja: poprawiać czy nie poprawiać, należy wyłącznie do właściciela. Tym, którzy się na to decydują radzimy: wypróbujcie wcześniej i nabierzcie wprawy, kosmetyków używajcie w domu a nie na wystawie, zawsze dyskretnie i z umiarem. Choć tego rodzaju poprawek nie popieramy, zajrzyjcie do zakładki “Wystawy-jak poprawić urodę?”. Ilość odwiedzin na tej stronie dowodzi, że temat budzi bardzo duże zainteresowanie.