Zdrowy pies jest pełen energii, reaguje na wszystko, co się wokół niego dzieje, jest wesoły i aktywnie uczestniczy w życiu swoich właścicieli. Psy zazwyczaj długo nie okazują, że coś im dolega, ukrywają słabość, bo mają głęboko zakorzenione poczucie prawa obowiązującego w stadzie, zgodnie z którym odrzuca się najsłabszych. Dlatego często upływa sporo czasu, zanim właściciel zorientuje się, że jego przyjaciel ma problemy zdrowotne.
Jeśli pies jest wyraźnie chory, nie mamy wątpliwości, że trzeba z nim pójść z nim do lekarza. Często się jednak zdarza, że jest po prostu nieswój, osowiały i zachowuje się inaczej niż zwykle. Warto go wtedy poobserwować żeby przekonać się, czy jest to przejściowa niedyspozycja, czy też początek jakiejś choroby. Przy wielu schorzeniach bardzo istotne jest wczesne postawienie diagnozy i rozpoczęcie leczenia, zanim choroba zdąży się rozwinąć. Trzeba więc zwrócić uwagę na zachowania psa, które mogą być pierwszym zwiastunem schorzenia. Stwierdzenie któregokolwiek z nich powinno wzbudzić czujność właściciela, tym bardziej, że pies skarży się dopiero wtedy, gdy mu coś już naprawdę bardzo dolega.
Objawy, które mogą być zwiastunem problemów zdrowotnych:
- Zmiany w zachowaniu, takie jak posmutnienie, rozdrażnienie lub popiskiwanie mogą świadczyć o tym, że pies jest chory. Trzeba go wtedy dokładnie obmacać i spróbować zlokalizować miejsce wrażliwe na ból.
- Brak apetytu, zwłaszcza u łakomczucha, zawsze powinien właściciela psa zaniepokoić, może być objawem zwykłej niestrawności, ale również choroby zakaźnej, obecności ciała obcego w przewodzie pokarmowym a także bólu gardła.
- Ropny wyciek z oczu może świadczyć o zapaleniu spojówek
- Biegunka bywa wynikiem błędu dietetycznego, ale jeśli nie ustępuje po podaniu lekkostrawnej diety, trzeba pójść do lekarza zwłaszcza, jeśli w kale pojawi się krew, lub do biegunki dołączą się wymioty. Tak może się zaczynać groźna choroba zakaźna -parwowiroza.
- Wymioty spowodowane są zazwyczaj zbyt łapczywym zjedzeniem dużej ilości karmy. Jeśli zaraz potem pies jest wesoły a nawet usiłuje zjeść to, czego się przed chwilą pozbył, nie ma powodu do obaw. Nigdy jednak wymiotów, zwłaszcza połączonych z ogólnym pogorszeniem samopoczucia nie wolno lekceważyć, mogą być bowiem spowodowane obecnością ciała obcego w przewodzie pokarmowym lub rozwijającą się chorobą zakaźną. U psów dużych ras szczególne zaniepokojenie powinny wzbudzić silne i jednocześnie bezskuteczne odruchy wymiotne, które mogą być objawem skrętu żołądka.
- Ropny wyciek z narządów rodnych suczki może świadczyć o ropomaciczu lub zapaleniu narządów rodnych, jedno i drugie wymaga niezwłocznej konsultacji weterynaryjnej.
Wzmożone pragnienie może być objawem cukrzycy, a u suczek bardzo często również ropomacicza. - Kaszel może być spowodowany przeziębieniem, zapaleniem gardła i krtani a także obecnością ciała obcego w przełyku. W przypadku psów starszych, kaszel najczęściej jest objawem choroby serca i układu krążenia.
- Potrząsanie głową spowodowane jest zazwyczaj zapaleniem ucha lub obecnością ciała obcego w kanale słuchowym i wymaga szybkiej konsultacji lekarza weterynarii.
- Wyciek z nosa może być zarówno objawem zwykłego przeziębienia jak i poważnej choroby zakaźnej – nosówki.
- Nieprzyjemna woń z jamy ustnej może pojawić się na skutek nieodpowiedniej diety, chorób przyzębia i obecności kamienia nazębnego.
- Napięty i obolały brzuch zawsze wymaga szybkiej porady lekarza weterynarii. Napięty, deskowaty brzuch może być objawem groźnego dla życia zapalenia otrzewnej.
- Drapanie i wygryzanie sierści najczęściej spowodowane jest obecnością pasożytów a takze bakteryjną bądź grzybiczą infekcją skóry. Nie wolno podejmować leczenia na własna rękę, konieczna jest wizyta u lekarza weterynarii.
- Saneczkowanie, czyli pocieranie odbytem o dywan i meble, może świadczyć o zarobaczeniu lub znacznie częściej – o zapaleniu zatok okołoodbytowych.
- Trudności z chodzeniem i wstawaniem z posłania mogą być spowodowane dysplazją, lub innymi schorzeniami narządu ruchu a także doznanym na spacerze urazem, który mógł ujść uwadze właściciela.
- Guzy i narośle w większości mają charakter łagodny, ale nigdy nie wolno ich lekceważyć, bo mogą również okazać się nowotworem złośliwym.
W przypadku, gdy zauważymy coś niepokojącego, nie zwlekajmy z zaprowadzeniem psa do lekarza. Jeśli zadbaliśmy o regularne szczepienia, wielu chorób możemy się nie obawiać, jeśli nawet dojdzie do zarażenia, choroba będzie miała postać poronną i nie zagrozi życiu psa. Co do innych – jedno nie ulega wątpliwości – jeśli pies trafi do gabinetu weterynaryjnego przy pierwszych objawach choroby, łatwiej go będzie wyleczyć i szybciej wróci do zdrowia. Nie miejmy pretensji do lekarza, jeśli przy pierwszym badaniu nie uda mu się postawić diagnozy i rozpocznie leczenie objawowe. Są choroby, które od początku nie budzą wątpliwości, są i takie, których charakterystyczne objawy występują dopiero kilka dni po pojawieniu się pierwszych dolegliwości. Jeśli zdecydujemy się pójść do innego lekarza, trzeba go koniecznie poinformować, że pies był już leczony jakie leki do tej pory otrzymywał, bo to pozwoli uniknąć powtórzenia kuracji, która okazała się nieskuteczna.
I jeszcze jedno: obserwujmy zachowanie psa, on sam nie powie, co mu dolega. To właściciel musi lekarzowi przekazać informacje o zdrowiu i samopoczuciu swojego przyjaciela. Im więcej liczących się spostrzeżeń potrafi przekazać, tym łatwiej będzie postawić prawidłową diagnozę.
