Wszoł psi zwany także sierścieniem psim jest pasożytem bytującym w sierści psa i kota, występuje szczególnie licznie w okolicy szyi i głowy. Jest to owad bezskrzydły, spłaszczony grzbietowo-brzusznie, posiada dużą, szerszą od tułowia głowę, dobrze rozwinięty aparat gębowy typu gryzącego z silnie uwstecznionymi szczękami oraz krępe odnóża, które służą mu do przytrzymywania się na żywicielu. Ma charakterystyczną żółtawą barwę i niewielkie rozmiary: samiec ma długość 1,7 mm, samica 1,9 mm. Jego ciało jest gęsto pokryte włoskami oskórkowymi.
Cykl rozwojowy wszoła zaczyna się od złożenia jaj, które przyklejone są u podstawy włosów. Po kilku dniach wylęgają się z nich larwy, które to po trzykrotnym linieniu przekształcają się w formy dojrzałe płciowo. Proces osiągania dojrzałości pasożyta trwa do 5 tygodni. Larwy żywią się głównie włosami, złuszczającym się naskórkiem a także strupami oraz sączącą się z ran krwią i płynem wysiękowym, ale co ciekawe pochodzacym tylko z tych ran, które nie zostały przez nie same spowodowane. Są to organizmy przystosowane do wyłącznie pasożytniczego trybu życia, pozbawione żywiciela nie są w stanie przetrwać dłużej niż dwa tygodnie.
Zarażenie wszołowicą może nastąpić przy bezpośrednim kontakcie z zainfekowanym osobnikiem. Najłatwiej zarażają się zwierzęta zaniedbane, niedożywione, których sierść jest już siedliskiem jakichś pasożytów. Obecność wszoła powoduje świąd, pies się drapie, wygryza i powoduje podrażnienie skóry. Otwarte rany ulegają czasem zakażeniom bakteryjnym, co komplikuje i wydłuża leczenie. Rozpoznanie wszołowicy jest bardzo proste, pasożyty są widoczne gołym okiem i samo stwierdzenie ich obecności wystarczy do podjęcia środków zaradczych. Można je bardzo łatwo zwalczyć przy pomocy odpowiednich preparatów przeciwpasożytniczych, bardzo dobre efekty daje również mechaniczne ściaganie ich z sierści. Niestety to nie koniec problemów, bo przy dużej ilości pasożytów może pojawić się anemia. Warto na wszelki wypadek zrobić szczenięciu kontrolne badanie krwi i zapewnić mu dobrą, pełnowartościową dietę.
Profilaktyka polega na zachowaniu higieny, stosowaniu środków przeciw pasożytnom i unikaniu kontaktów z nieznanymi zwierzętami. Wszoły przenoszą również tasiemca psiego, a ponieważ występują głównie u szczeniąt i zwierząt młodych, dla których tasiemiec jest szczególnie groźny, właściciele powinni chronić swoje zwierzęta przed tym pasożytem.
