Pierwotnie wyścigi miały być organizowane w celu sprawdzenia instynktu łowieckiego chartów, potem jednak okazało się, że doskonale radzą sobie także psy innych ras, choć co tu mówić, jeśli chodzi o bieg, to chartom dorównać trudno. Dlatego też chętnych do uczestniczenia w wyścigach dzieli się na grupy i w ten sposób każda rasa oceniana jest oddzielnie.
Aby pies mógł wziąć udział w oficjalnych biegach, musi posiadać licencję coursingową. Do jej uzyskania wystarczy dwukrotne przebiegnięcie trasy coursingu. W pierwszym przebiegu pies biegnie sam, żeby pokazać, że potrafi przebiec całą trasę nie tracąc zainteresowania wabikiem. W drugim biegu ma sparingpartnera, którym jest pies, posiadający już licencję. W tym biegu musi udowodnić, że nie ma skłonności do atakowania partnera a jego obecność nie jest w stanie odwrócić jego uwagi od zasadniczego celu, jaką jest pogoń za przynętą. Biegi są oceniane przez sędziów, a do otrzymania licencji wystarczy, by pies dobiegł do mety.
Coursing jest fantastycznym sportem, który daje psu mnóstwo radości i pozwala mu się wyszaleć. Jest to bieg po bardzo urozmaiconym terenie, za sztucznym zającem ciągniętym na długiej linie, który przy pomocy rolek imituje naturalny ruch zwierzęcia. W zależności od rodzaju konkurencji psy stają do zawodów pojedynczo lub parami. W odróżnieniu od wyścigów chartów, w coursingu psy puszczane są z ręki. Startują w specjalnych kolorowych obrożach lub czaprakach oraz lekkim kagańcu, nie dlatego, że są agresywne, tylko dlatego, że w ferworze walki potrafią przegryźć linę i „podprowadzić” stanowiącą rekwizyt treningowy przynętę.
Na trasie biegu mogą znajdować się naturalne przeszkody: grupy drzew, krzaki lub niewielki strumyk. Muszą być jednak z odpowiedniej odległości widoczne, by rozpędzone psy mogły je w porę zobaczyć. Każdy pies oceniany jest oddzielnie i otrzymuje indywidualną punktację. Sędziowie biorą przy tym pod uwagę nie tylko szybkość, ale również zaciętość, inteligencję, zręczność i wytrzymałość psa. W przeciwieństwie do wyścigów torowych, w których liczy się prędkość, w coursingu sprawdza się pasję gonienia i chwytania żywej ofiary. Kolejność na mecie ma znaczenie drugorzędne i jest w ocenie końcowej brana dopiero wtedy, gdy sędziowie przyznają psom tą samą ilość punktów.
Zwyczajowo coursing jest sportem wszystkich ras. Oprócz tego jest również a może przede wszystkim oficjalną próbą pracy chartów, w której mogą brać udział wyłącznie psy tej rasy w wieku od 18 miesięcy do ośmiu lat. Wyjątek stanowią charciki włoskie oraz whippety, które mogą brać udział w próbach już od 15-go miesiąca życia. Aby zdobyć prawo do wzięcia udziału w oficjalnych zawodach, pies musi zaliczyć pomyślnie co najmniej dwa biegi.
Uwaga:
Pies uprawiający sport musi być odpowiednio karmiony. Powinien otrzymywać dobrej jakości wysokoenergetyczną karmę dla psów pracujących, która dostarczy mu dużo energii, będzie sprzyjała budowie mięśni a nie tkanki tłuszczowej. Pamiętajmy, że psa nie wolno karmić przed treningiem, dopiero po powrocie do domu powinien dostać lekki posiłek i odespać emocje na wygodnym, ustawionym w zacisznym miejscu posłaniu.
Pojemnik z wodą właściciel psa powinien mieć zawsze przy sobie. Intensywny wysiłek powoduje utratę wody, która stale powinna być uzupełniana, dlatego poimy psa zawsze wtedy, kiedy ma na to ochotę. Nie powinno się poić psa z cudzej miski.
