Ciąża u suki trwa przeważnie od 60 do 64 dni, im więcej szczeniąt, tym jest krótsza. U dużych ras, przy bardzo licznych miotach poród może nastąpić już 56 dnia po kryciu, jeśli na świat ma przyjść tylko jedno lub dwa szczenięta ciąża będzie odpowiednio dłuższa. Zdarza się też, choć rzadko, że liczne mioty rodzą się dopiero około 70 dnia po kryciu, co wynika z faktu, że w przypadku wyjątkowo długiej żywotności plemników zapłodnienie nastąpiło kilka dni po kopulacji. Pamiętajmy, jednak, że brak akcji porodowej w przewidzianym terminie zawsze wymaga niezwłocznej konsultacji lekarza weterynarii.
Rozwój ciąży nie postępuje równomiernie. Implantacja zarodka w macicy następuje około 18-go dnia po zapłodnieniu, stąd też dopiero w tym momencie rozpoczyna się właściwy rozwój płodu. Często jedynym objawem ciąży na tym etapie jest zmniejszenie aktywności i/lub utrata apetytu, ale jeszcze częściej nie ma żadnych objawów i gdyby nie pewność, że suka została pokryta i powinna być w ciąży, nikt by jej o to nie podejrzewał.
Pierwsze bardziej konkretne oznaki ciąży w postaci rozszerzenia w dolnej części żeber oraz stwardnienia i zaróżowienia sutków można zauważyć dopiero po upływie 35 dni od krycia. Niestety na tym etapie trudno jeszcze odróżnić ciążę rzeczywistą od urojonej. Niektóre przyszłe mamy tak wczuwają się w swoją rolę, że właściciel jest przekonany, że jego suczka jest szczenna. Jednak dopiero pojawienie się przezroczystego lub czasem lekko zmętniałego, przypominającego kisiel wycieku z dróg rodnych jest pierwszym w miarę wiarygodnym objawem ciąży właściwej.
Stuprocentową pewność że suka jest szczenna można uzyskać dopiero po przeprowadzeniu badania ultrasonograficznego (USG), wykonanego na początku drugiego miesiąca ciąży. Wtedy można nie tylko potwierdzić czy suka jest szczenna, ale również zobaczyć ile jest szczeniąt.
Jest to bardzo ważne badanie, bo widać bijące serca płodów, co pozwala z całą pewnością potwierdzić ciążę. W tym czasie samo badanie palpacyjne przez powłoki brzuszne, nawet wykonane przez bardzo doświadczonego lekarza, nie daje jeszcze jednoznacznego wyniku. Jest to szczególnie istotne u suk małych ras, u których często zdarzają się ciąże urojone, które tak bardzo przypominają rzeczywiste, że właściciel dopiero wtedy, kiedy mija termin porodu i suka nie rodzi orientuje się, że była to ciąża urojona.
W późniejszym okresie można także określić ilość szczeniąt oraz porównać ich wielkość z szerokością dróg rodnych, co zwłaszcza u suk wielkogłowych na duże znaczenie.
Badanie rentgenowskie wykonuje się dopiero około dwóch tygodni przed porodem i to w zasadzie tylko wtedy, kiedy jest do tego konkretne wskazanie.
Wprawdzie jeszcze nie ma testów ciążowych dla suk, można jednak wykonać testy serologiczne (badanie krwi), które pozwalają stwierdzić, czy suka jest szczenna. Polegają one na określeniu poziomu relaksyny. Jest to hormon wydzielany przez łożysko począwszy od 3 tygodnia ciąży, a jego zadaniem jest uelastycznienie mięśni i więzadeł pasa brzusznego. Idealnym momentem do wykonania tego badania jest 28 dzień ciąży.
Można również potwierdzić lub wykluczyć ciążę przy pomocy aparatu Dramińskiego (poniżej).
Bardzo często, zwłaszcza przy pierwszej ciąży, jej widoczne objawy pojawiają się bardzo późno, dopiero w ostatnich dwóch tygodniach przed porodem. Wcześniej występujące symptomy nie dają podstaw do definitywnego wykluczenia ciąży urojonej. W tym też czasie, tzn. w ostatnich dwóch tygodniach ciąży, wyczuwalne stają się ruchy szczeniąt. Przy ułożeniu suki na boku bardzo często można zaobserwować „falowanie” brzucha spowodowane poruszaniem się płodów. Bywa, że brzuch jest niesymetryczny, z jednej strony suka jest wyraźnie szersza. Może to świadczyć o nieparzystej ilości szczeniąt. Jest to właściwy moment, żeby spokojnie, nie zostawiając niczego na ostatni moment, przygotować się do odebrania porodu.
