Z wieloma zabiegami pielęgnacyjnymi można sobie poradzić we własnym zakresie. Strzyżenie to już jednak wyższy stopień wtajemniczenia. Wymaga wprawy, doświadczenia i wyjątkowych zdolności manualnych. Ostrzyżenie yorka czy shih tzu, który nie jest wystawiany, wg obowiązującej mody na szczeniaczka lub sznaucerka, żeby łatwiej można było poradzić sobie z jego sierścią, daje psiemu fryzjerowi duże pole do popisu. Fantazyjnie strzyże się również psy, które nie są już wystawiane i nie muszą mieć długiej sierści, bo dzięki temu wyglądają elegancko a ich właściciele mogą odpocząć od bardzo czasochłonnych zabiegów pielęgnacyjnych. Jeśli ktoś nie ma wystarczająco dużo czasu lepiej skrócić psu sierść, bo i dla niego i dla jego pana życie będzie łatwiejsze. A do tego długowłose piękności po ostrzyżeniu wyglądają naprawdę uroczo. Ten mały yorczek wydaje się być ze swojej fryzury bardzo zadowolony.
Schody i to wysokie zaczynają się, jeśli trzeba ostrzyc psa wystawowego. Tu już nie można puścić wodze fantazji, bo trzeba kierować się wzorcem. Przygotowanie na wystawę to wielka sztuka. Dobry fryzjer umie ostrzyc psa zgodnie z wzorcem rasy, fryzjer-artysta potrafi ponadto wyeksponować urodę psa i umiejętnie ukryć jego wady. Dla właściciela psa wystawowego kryje się w tym wielkie niebezpieczeństwo, jeśli nieuczciwy lub bezpodstawnie zbyt wysoko oceniający swoje możliwości fryzjer nie poradzi sobie z zadaniem, którego się podjął, można stracić cały sezon wystawowy, albo i więcej. Dlatego przed powierzeniem komukolwiek psa trzeba zachować daleko idącą ostrożność, wybrać się na wystawę, obejrzeć jak są psy przygotowane i popytać wystawców, kto i w jakim salonie potrafi dobrze ostrzyc psa danej rasy. Można wreszcie sprawdzić własne umiejętności, oczywiście na psie, który nie jest wystawiany. Początki mogą być trudne, ale znam wiele osób, które z czasem nabrały wprawy i doświadczenia i ze strzyżeniem swoich psów oraz przygotowaniem ich do wystaw radzą sobie naprawdę po mistrzowsku. Coś w tym chyba jest, że najlepiej przygotowane psy wychodzą najczęściej spod ręki hodowców. Wielu z nich zajmuje się również strzyżeniem. Bardzo dobrze by było, żeby Kluby Ras publikowały na swoich stronach internetowych listy rekomendowanych groomerów, którzy znają wzorzec i potrafią przygotować psa do wystawy. Oszczędziłoby to wielu rozczarowań.
wystawowy york nie lubi nożyczek, można mu co najwyżej wyrównać sukienkę
Jeśli zdecydujemy, że pies nie będzie wystawiany, możemy dowolnie eksperymentować z jego owłosieniem. Jeśli ma być wystawiany, trzeba trzymać się wzorca, który przeważnie bardzo dokładnie precyzuje jak pies ma wyglądać, rzadziej we wzorcu można znaleźć informację co można ostrzyc maszynką, a co musi być wymodelowane trymerem lub nożyczkami. Jest jeszcze jedno utrudnienie – mimo, że każda rasa ma swój wzorzec, to w ramach tego wzorca pojawiają się różne mody w zależności od kraju i preferencji sędziów.
Przyznam, że widok perfekcyjnie ostrzyżonego pudla wprawia mnie w kompleksy, wydaje mi się niemożliwe, żeby móc uformować tak idealne kule i to w dodatku na tej samej wysokości. Co innego pudel sznurowy, z nim chyba bym sobie poradziła.
Prawda, że piękny, a chyba w Polsce nie ma ani jednego. A może już jest ?
