Przede wszystkim trzeba często kontrolować uszy. Sprawdzamy ich stan zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz małżowiny usznej. Jeśli nie widać nic niepokojącego a pies radośnie przyjmuje dotykanie jego uszu, znaczy to, że wszystko jest w porządku i nie ma powodu do niepokoju.
Po każdym spacerze należy obejrzeć uszy kłapouchów i usunąć z nich wszystko co udało im się w nich przynieść do domu. Przegapione trawy, różne nasiona i kłoski mogą się dostać do kanału słuchowego i spowodować stan zapalny, dlatego trzeba je bardzo delikatnie usunąć grzebieniem lub palcami. Warto również obejrzeć końcówki uszu, niektóre psy węsząc ciągną je po ziemi i nierzadko je sobie kaleczą. Jeśli tak się dzieje można na spacer po lesie zakładać psu elastyczną opaskę przytrzymującą uszy. U psów wystawowych jest to konieczne, żeby pies na końcu ucha zamiast pięknego frędzla nie miał skołtunionej szczotki.
Uszy nie lubią wilgoci, która stwarza doskonałe warunki dla rozwoju grzybicy, dlatego też po spacerze w deszczowy dzień, powinno się wytrzeć wewnętrzną stronę ucha delikatną, dobrze wchłaniającą wilgoć szmatką. Z tego samego powodu, w czasie kąpieli należy zawinąć małżowinę uszną do środka i osłonić ją ręką, żeby woda nie dostała się do wnętrza. Można również zabezpieczyć uszy tamponami z waty, ale nie są one zbyt skuteczne, bo szybko nasiąkają wodą, a na dodatek większość psów bardzo źle toleruje ich obecność w uchu. W czasie kąpieli zawsze istnieje ryzyko dostania się wody do ucha, dlatego po wysuszeniu sierści warto jeszcze dodatkowo osuszyć wnętrze uszu miękką szmatką.
Do usunięcia nadmiaru sierści z wewnętrznej strony małżowiny usznej najlepiej nadaje sie maszynka elektryczna wyposażona w specjalne, małe ostrze lub nożyczki degażujące. Do usuwania włosów z uszu bardzo przydatne są specjalne szczypce. Jeśli stwierdzimy, że sierść zarasta kanał słuchowy, co często zdarza się u bardzo mocno owłosionych psów, trzeba ją koniecznie usunąć, żeby w połączeniu z woskowiną całkowicie nie zaczopowała ucha.
Dokładnie wyskubujemy wszystkie włoski rosnące u wejścia do kanału słuchowego, oraz w samym kanale słuchowym tak głęboko, jak jest to możliwe. Można to zrobić szczypcami lub palcami. Jeśli te włoski posypiemy specjalnym pudrem, będzie je można dużo łatwiej uchwycić. Skubiemy powoli, delikatnie, po kilka włosków, ich usuwanie całymi kępkami mogłoby być dla psa bolesne. Jest to bardzo prosty zabieg, gdybyśmy jednak nie potrafili sobie z tym poradzić, można to zrobić w gabinecie weterynaryjnym lub dobrym salonie pielęgnacji psów.
Ponieważ najczęstszą przyczyną zapalenia uszu u psów jest ich niedostateczna higiena, warto odpowiednio często czyścić psu uszy, to znaczy tak często, żeby zawsze były czyste. Są psy, którym praktycznie nigdy nie trzeba czyścić uszu, są takie, u których trzeba to robić raz na tydzień, u innych wystarczy raz na miesiąc. Wszystko zależy od indywidualnych predyspozycji obfitości owłosienia i skłonności do wytwarzania woskowiny usznej. Jeśli będziemy dbać o uszy, nigdy nie będą sprawiały kłopotów. Więcej na ten temat – kliknij tutaj.
