To ćwiczenie ma na celu zatrzymanie psa w tej pozycji, w jakiej się w danym momencie znajduje mimo, że jego właściciel się oddala. Obojętnie czy siedzi, czy stoi, czy też leży – nie może się ruszyć. Nie jest to łatwe ćwiczenie, ponieważ pies ma naturalną i trudną do powstrzymania chęć podążania za właścicielem.
Naukę wykonywania komendy “zostań” zaczynamy dopiero wtedy, kiedy pies prawidłowo wykonuje komendy statyczne: „siad”, stój” i „waruj”. Idąc z psem przy lewej nodze zatrzymujemy się, dajemy komendę „siad” i zaraz potem „zostań”, co oznacza ze ma pozostać w pozycji stojącej. Zachodzimy psa od przodu tak, żeby być naprzeciwko niego i trzymając luźno smycz robimy krok do tyłu.
Jeśli pies zostanie i nie ruszy za nami, chwalimy go i nagradzamy. Jeśli próbuje się podnieść, mówimy stanowczo „nie!” albo “fe!”. odczekujemy chwilę i jeśli pozostał – nagradzamy. Jeśli nie posłucha i ruszy do przodu, zachowujemy stoicki spokój i zaczynamy wszystko od początku pamiętając o tym, żeby ćwiczenia trwały bardzo krótko, po kilka minut, bo pies, zwłaszcza młody, szybko się nudzi i dekoncentruje.
W czasie następnych ćwiczeń, w miarę jak pies zaczyna rozumieć o co nam chodzi, cofamy się powoli o 4 -5 kroków i zostawiamy go w pozycji „zostań” na nie dłużej niż 30 sekund. Z każdym dniem, w miarę jak zaczyna przyzwyczajać się do pozostawania, bardzo powoli wydłużamy czas i odległość, na jaką się oddalamy.
Z psem, który ma problemy z pozostawaniem w domu pod nieobecność właściciela, osiągnięcie zadowalających efektów poza domem może być trudne, bo będzie się bał zostać sam. W takim przypadku trzeba go uczyć w mieszkaniu, gdzie czuje się pewniej niż na zewnątrz. Jeśli opanuje to ćwiczenie w domu, łatwiej mu przyjdzie wykonać je na obcym terenie.
Nawet, jeśli pojawiają się trudności, warto podjąć trud nauczenia psa komendy „zostań”, bo bardzo się przydaje, zwłaszcza w sytuacji, kiedy pojawia się jakieś zagrożenie i pies nie powinien ruszyć się z miejsca. Komenda “zostań” jest uniwersalna. Można ją wydać w każdym momencie, cokolwiek pies robi: stoi, siedzi czy też waruje. Ona oznacza: nic nie zmieniaj, pozostań w tej samej pozycji.
Aż strach pomyśleć, co by się mogło stać z kotkiem, gdyby te wspaniałe owczarki do perfekcji nie opanowały komendy “zostań”.
